แผนไทยประยุกต์
เผายา
การเผายาคือการนำสมุนไพรเช่น หัวไพล, ขิง, ช่า เป็นต้น มาตำรวมกัน แล้วนำไปวางบนท้องรอบสะดือแล้วใช้ผ้าเปียกทำเป็นวงกลมล้อมรอบ ใส่เกลือและน้ำมันสมุนไพรเล็กน้อย และใช้ผ้าอีกผืนคลุมทับอีกชั้นหนึ่งแล้วจุดไฟเผา (การเผายาสามารถทำบริเวณกล้ามเนื้อส่วนอื่นของร่างกายได้ด้วย เช่น กล้ามเนื้อบ่า หลัง ซา เป็นต้น)
ประโยชน์ของการเผายา คือ ใช้รักษาอาการท้องอึด ท้องเฟ้อ
- ใช้ไฟเพื่อก่อให้เกิดความร้อนแก่ร่างกาย หรือบริเวณที่ต้องการรักษา
- โดยทั่วไปใช้กับมัดกล้ามเนื้อขนาดใหญ่ เช่น หน้าท้อง หน้าอก แผ่นหลัง
- หรือใช้เน้นรักษาเฉพาะจุด เช่น ข้อมือ หน้าเข่า หลังเข่า
** โดยมากใช้เผายาบริเวณหน้าท้อง (รอบสะดือ) ซึ่งเป็นจุดกำเนิดของเส้นประธานสิบไปตามร่างกาย
ตัวอย่างโรคที่ใช้หัตถการนี้
- ท้องอืด แต่ไม่เฟ้อไม่เรอเปรี้ยว
- ปวดหลัง ปวดเข่า
- ลมถ่วงสะโพก
- ปวดท้องน้อยประจำเดือน
- ท้องผูก ไม่มีลมเบ่ง
- ลมลงล่างหย่อน เหน็บชา ตะคริว
- นอนกรนจากการมีเสลดในอุระเสมหะมากเกินไป